• LAODIKEIA
    KAZISI
Ana Sayfa / Kiliseli Peristylli Ev

       Kuzey Tiyatrosuna ulaşan Tapınak A Doğu Sokağı’nın batısında, Kuzey Tiyatro’nun güney analemma duvarına dayandırılan Kiliseli Peristylli Ev’de 2010-2011 yılı kazı çalışmaları sonunda; doğu kısımdaki kiliseli bölüm, peristylli avlunun doğu yarısı ve avlunun kuzeyinde bulunan dört mekân açığa çıkartılmıştır. 2014 yılı kazı sezonundaki çalışmalarda amaç ise peristylli avlunun tamamını ortaya çıkartarak, avlu ve etrafındaki mekanların bağlantısı, mimari planı, işlevi ve kullanım evrelerini belirlemektir. Çalışmalar, doğu yarısı açığa çıkartılan peristylli avluda 280.48 m. kotunda başlanılmış, 278.60 m. kotunda revakların taban döşemeleri, 278.47 m. kotunda ise üstü açık havuzun tabanı açığa çıkartılmıştır. Avlunun doğu ve batı revağının 6 sütunla, kuzey ve güney revağının ise 5 sütunla oluşturulduğu ve toplamda 18 adet sütunun kullanıldığı tespit edilmiştir. seviye indirme çalışmaları sonunda Kiliseli Peristylli Ev’in peristylli avlusu tamamen açığa çıkartılmış, avlunun kuzeyinde iki, güneyinde ise dört adet mekanın varlığı tespit edilmiştir. 2014 yılı çalışmalarıyla birlikte avlu etrafında toplamda 10 adet mekana açılan kapı açıklıkları ile mekanlara ait traverten, çay taşı ve tuğla ile harçlı örülü duvarlar açığa çıkartılmıştır. Kiliseli Peristylli Ev kompleksinin Kuzey Tiyatrosu’nun analemma duvarına uygun şekilde inşa edildiği ve avlu ile mekanların bu yaya uygun bir şekilde yapı içerisine yerleştirildiği anlaşılmıştır. Kazı çalışmaları haricinde  çizim ve belgeleme çalışmaları sürdürülen yapıda Leica Photometric Scanner ile peristylli avlunun fotogrametrik taraması yapılmıştır. Ayrıca Kiliseli Peristylli Ev'in avlusunda açığa çıkartılan sütun, kaide ve başlıklarda restorasyon ve konservasyon ile demo çalışmalarına başlanılmıştır. Bu ev kompleksi, Kuzey Tiyatrosunun hemen bitişiğinde olması itibariyle, şehrin ileri gelen geniş bir aileye ait olmalıdır. Özellikle iç avlulu ev yapılarının plan tiplemesi bakımından yapı önemli bir yere sahip olup, verilere göre MS. 3. yy. dan, MS. 6. yy.ın sonuna kadar kullanım görmüştür.