LYKOS’TAN DOĞAN GÜNEŞ LAODIKEIA

Bir kent düşünün ve günümüz yaşantıdan tüm esenlikleri içinde barından ve o esintinin sesin olan bir taşın, bir seramik parçasının, bir yapının bize anlatmak istediğini dinleyin derim size…
Hangi evreden geçtiklerini, hangi usta ellerinde hayat bulup, tarihin bu sürecine kadar gizlenmiş olup ilk ellerinize aldığınız anı hayal edin. ARKEOLOJİ kısaca geçmişi elleriniz arasında görmek ve onu hissetmektir. Biz evet arkeologlar, hergün bunu yaşamak için en erken saatte güneş bile gözlerinin ovuştururken kentimize geliyoruz. Her gün bizi karşılayan hanım karşımızda; II. Seleukos Kralı Antiokhos’un eşi Laodikeia’ydı. En güzel heyecanların yaşandığı, hummalı ve sistemi bir çalışmanın yürütüldüğü, her gün yeni bir bilginin öğrenildiği kenttin serpilen çocuklarıydık. İleride bu mesleğin bayrağını taşıyan gençler olarak tarihimize sahip çıkıp, bu bilimi ilerleterek geçmişin izlerini gün yüzüne çıkarmaya devam edeceğimizden eminim. Güneşin ışığı ile parlayan, yağmurun suyu ile yıkanan bu kenti her mevsim yaşadım ve yine yaşamak isterim. Son sınıf öğrencisi olarak bu burukluluğu dile getirmek beni üzse de ileride deneyimlerini edinmiş bir bilim insanı (arkeolog) olarak tekrar karşılaşmayı umut ediyorum.
Bu kentin yaşanmışlıklarını bize sunan ve 4 yıldır bizi eğiten hocalarımızdan başta, en özgün haliyle Anadolu çocuğu olduğunu hissettiren Prof. Dr. Celal ŞİMŞEK’e, Uzmanlık alanımda ideal olarak gördüğüm Mustafa BİLGİN’e ve eşi Pınar BİLGİN’e, en farklı soruların ve görüşlerin dili olan Umay OĞUZHANOĞLU’na, bizi ara sıra sorularıyla sınayan Mehmet OKUNAK’a, mesleğimde tanıdığım en sakin kişiliğin adı olan Erim KONAKÇI’ya ve sayamadığım diğer hocalarıma, arkeologlara teşekkür ederim.
Ekip arkadaşlarımla geçirdiğim en güzel anılar içinde tek tek hepsine teşekkür ederim, ileride bu anıları gülerek aynı masada oturup hatırlamak isterim. Ayrıca bu yola beraber başladığımız yaz, kış demeden birlikte çalıştığım sevgili arkadaşım Hasan GÖRMEZ’e teşekkür ederim.