Yüzey araştırmalarının amacı; antik kentteki Hellenistik Dönem (M.Ö. 3. yy.ortaları) öncesine dayanan buluntuların ortaya çıkarılması, Helenistik, Roma, Erken Bizans Dönemleri’nde yerleşim yoğunluklarının ve dağılımının tespit edilmesi, mermer mimari, heykeltıraşlık malzemelerin yerlerinin belgelenmesi, önemli olanların kazı evine taşınmasıdır. Yüzey araştırması ekibi, kentin güney tarafında Eski Tunç Çağına (M.Ö. 3000) tarihlenebilecek seramik parçaları ve sileks taşından yapılan kesici ve delici aletler bulmuştur. Bu da antik kaynaklarca sözü edilen Helenistik Dönem öncesi, Diospolis ve Rhoas olarak adlandırılan kutsal yerleşimin varlığını kanıtlamaktadır.Buluntular, kentin erken yerleşimlerinin su kaynaklarının bulunduğu Gümüşçay Deresi (Asopos) yakınlarında olduğunu göstermektedir. Ayrıca Gümüşçay-Goncalı deresine yakın olan kentin batı tarafında Klasik Dönem’e tarihlenen (M.Ö. 4. yy.) seramikler bulunmuştur. Yüzey araştırmalarında tüm kent yerleşim alanları dolaşılarak, harita üzerinde yerleşim yoğunlukları bilgisayar ortamına aktarılmıştır.

      Yaklaşık 4 km² lik antik kent yerleşim alanında ele geçen seramik yoğunluklarına göre; en fazla Geç Antik Çağ, sonra Roma Dönemi ve en az da Helenistik Dönem seramikleri bulunmuştur. Bu seramiklerin dönemlerine göre, kentteki dağılım grafikleri yapılmıştır.Diğer bir araştırma da Laodikeia antik kentinin mermer ocaklarının tespitine yönelik yapılmıştır. Bu ocaklar Salbakos (Babadağ) Dağının Denizli’ye bakan kuzey yamaçları içinde Domuz Deresi Vadisi sonunda yer almaktadır. Mermer ocaklarından antik kentin uzaklığı 18 km.dir. Vadi içinde mermerin taşındığı antik yol ve kesim alanları ve lahit taslakları tespit edilmiştir. M.S. 7. yy.ın ilk yarısında meydana gelen yıkıcı deprem sonrasında antik kent terk edilmiştir. Bunun arkasından suyu bol olan ve dağ yamaçlarına daha yakın olan Kaleiçi yeni Laodikeia adıyla kurulmuştur. M.S. 8. yy.dan itibaren Bizans kaynaklarında adı geçen Laodikeia bugünkü Kaleiçi’dir. 12. yy.dan itibaren Denizli’ye gelen Türkler, Laodikeia adını Lâdik olarak değiştirmişlerdir. Kaleiçi surlarında kullanılan taşlar tamamen eski terk edilen Laodikeia’dan getirilmiştir. Ayrıca buraya taşınan halk eski mekânlarının kullanılabilir mimari malzemelerini de söküp gelerek, yeni mekânlarını Kaleiçi’nde oluşturmuşlardır.