Tapınak A Portikleri ve Avlu Çalışmaları 

Tapınak A Batı ve Doğu Portik alanlarında yapılan çalışmanın amacı; batı ve doğu portik duvarlarını açığa çıkarmak, alan bütünlüğünü sağlamak ve elde edilecek bilgileri mevcut bilgilerle birlikte değerlendirerek alan hakkında daha fazla bilgiye ulaşmaktır.

BATI PORTİK: Tapınak A Batı Portik alanında yürütülen kazı çalışmalarında ortaya çıkartılan portik arka duvarı üzerinde 9 niş açığa çıkarılmıştır. Batı Portiğin kuzeyden güneye ilerleyen duvarı üzerinde nişlerin içinde Erken Bizans Dönemi’ndeki düzenlemelerle oluşturulan dolgu malzemesi olarak kaide ve arşitrav gibi mimari elemanların yanında traverten parçaları ve blokları da yer almaktadır. Bununla birlikte batı portiğin kuzeyinde ortaya çıkartılan, traverten bloklarla oluşturulmuş bir kapı açığa çıkarmıştır. Portiğin batı duvarının içindeki nişlerin, traverten bloklar, kaideler ve mermer bloklar ile kapatılması ve mekân içinde farklı duvar örgülerinin bulunması sebebiyle bu alanın Erken Bizans Dönemi’nde 5 ayrı mekâna bölündüğünü anlaşılmıştır. Mekânların yer yer bazı bölümlerde çökmüş taban tuğlaları ile Erken Bizans Dönemi (M.S. 5–6. yy.) düzenlemelerinde kullanılan tuğlalarda 3 farklı atölye (T, €, gibi) işaretleri olduğu tespit edilmiştir.
Bu alanda batı portik duvarından geçen ve Septimus Severus Çeşmesi ile bağlantılı olan ve bir künk sistemiyle beslenen havuz ortaya çıkartılmıştır. Batı Portiğin güneyinde daha önce ortaya çıkarılan havuz ile Şapel’in güneyinde yer alan mekâna bir künk sistemi ile bağlandığı anlaşılmıştır.

DOĞU PORTİK: Bu alanda yapılan çalışmalarda doğuya doğru uzanan, düzensiz traverten ve mermer parçalarından oluşan geç döneme ait bir iki duvar örgüsü bulunmaktadır. Böylece Doğu Portik alanında geç dönemde kullanılan üç farklı mekândan söz etmek mümkün olmaktadır. Oldukça tahrip edilmiş olan Doğu Portik alanının kuzeybatı köşesinde geç dönemlerde kullanılan olası zemine ulaşmak amacıyla 3x3m ölçülerinde bir sondaj çalışması yapılmıştır. Doğu Portik duvarının kod seviyesinin daha düşük olması nedeniyle bu duvar üzerindeki nişlerin kaldırılmış olduğu düşünülmektedir.

AVLU ÇALIŞMALARI: Tapınak A avlusunda yapılan 2007 yılı çalışmalarının amacı; Tapınak A’nın alan bütünlüğünü sağlamak, orijinal portiklere ait olabilecek mimari malzemeleri ve mermer döşeme tabanı ortaya çıkarmaktır. Güney doğu köşede ve güney batı köşede yapılan çalışmalarda açığa çıkarılan mermer döşeme orijinal avlu zemini 2005 yılı çalışmalarında açığa çıkartılan zeminin devamı şeklindedir. Güneydoğuda ise ulaşılan zeminin orijinal avlu zemini olmadığı, burada zeminin kaldırılarak yeni bir düzenleme yapıldığı tespit edilmiştir. Bu düzenlemenin amacının yakılan mermerlerden elde edilen kireç yığınları için yapıldığı görülmüştür.

Genel olarak avluda yapılan çalışmalarda bol miktarda parçalı taban tuğlalarına, çatı kiremidi ve omurgalarına, mermer parçalarına, dere taşlarına, künk parçalarına rastlanırken, az miktarda değişik formlara ait seramik parçalarına, demir cüruflarına ve cam parçalarına da rastlanmıştır. Tapınak A mimari bloklarının daha sonraki dönem ya da dönemlerde kireç ocağı olarak kullanılmasından dolayı, alanda ancak %10 civarında malzeme kalabilmiş olup, bunların da hemen hemen hepsi değişik şekillerde parçalanmıştır. Restoratörler tarafından bilinen parçalar birleştirilerek yapıştırılmış ve alanda Batı Portikte çeşitli düzenlemeler yapılmıştır. Mimari malzemelerde özellikle konsollu geison-sima bloklarında konsollar arasında balık, çiçek, dal, iki horozun kabartma halinde karşılıklı olarak dövüşür gibi betimlendiği kabartmalar zengin işçilik göstermektedir. Çok renkli horoz, günümüzde Denizli İlinin sembolüdür.